آدم رو باید از واژههایی که استفاده میکنه، از طرز حرف زدنش، بدون شنیدن صدا و لحنش هم بشه شناخت. روابط آدم با آدمای مختلفو هم. دوستت دارمهایی که یه روز به یکی گفتی نباید به کس دیگه ای بگی. دوستت دارمهای آدم به هر آدمی باید با بقیه دوستت دارمها فرق داشته باشه. باید بکر باشه. باید فقط مختص همون یک نفر باشه. مثه هنرمندی که یه سبک خاص و یه شخصیت خاص داره، جوری که بدون امضاء هم مهرش روی کاره؛ حرفهای خاصی هم که توو هر رابطهای رد و بدل میشه باید فقط منحصر به همون رابطه باشه وگرنه اون رابطه یه رابطهی جندهس.