مشخ عشخ

دید مجنون را یکی صحرا نورد
                     در میان بادیه بنشسته فرد 
صفحه ای از ریگ و انگشتان قلم
                  می‌نویسد نام لیلی دم به دم
گفت ای مجنون شیدا ، چیست این؟
           می‌نویسی نامه، بهر کیست این؟
گفت مشق نام لیلی میکنم
                    خاطر خود را تسلی می‌کنم
چون میّسر نیست من را کام او
                      عشق بازی میكنم با نام او
                                                     
جامی