خوشم نمیاد احیاناً از خوبیام به یه شخص ثالث تریف بشه. دلیلش ساده‌س. اون شخص ثالت هیچ اتفاق خوبی براش نمیفته. یا حسادت میکنه یا در بهترین حالت غبطه میخوره. یا باور نمیکنه و فک میکنه تریف کننده داره بلوف میزنه یا باور نمیکنه و فک میکنه حالا . . . یام اگه طرف تریف کننده رو خیلی دوس داشته باشه خیلی ساده‌تر فک میکنه حتماً کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه‌س وگرنه مگه میشه و فلان. بعد نتیجتاً یا از من بدش میاد یا از تریف‌کننده یا از خودش به خاطر نداشتن کسی محض تجربه‌ی تعریفای تریف کننده. اینه که همین دیگه. ای بابا همه چیو که نباید انقد دقیق و موشکافانه، بی‌پرده توضیح داد.