کڕێ بکیش، یه مانگ
نختهێ یه ئاساره
نختهێ تری بنه
نختهێ نری بنه
نختهێ تری بنه
بیلا دچادچ بوو
شه‌وانمان تا سوو
ئاساره‌مان کوو بوو
نختهێ تری بنه
نختهێ هزار تر
ملیارد‌ێ ئاساره
ئه‌مانێ مانگ
فه‌قه‌ت یکه‌ێ
وه‌یشه تنی.
***
خطی بکش: این ماه!
هر نقطه یک ستاره!
نقطه‌ای بگذار؛
نقطه‌ای دیگر،
نقطه‌ای دیگر،
بگذار تکثیر شوند:
شب هامان تا صبح!
ستاره‌هامان جمع شوند،
نقطه‌ی دیگری بگذار،
هزاران نقطه‌ی دیگر،
میلیاردها ستاره . . .
اما ماه!
که فقط یکیست :
آن هم تویی.
حسین شکربیگی
پ.ن. در گودر کامس کشفش کردم. هم اصل شعر و هم ترجمه‌اش را. و چه خوب :)
پ.پ.ن. مع‌الاسف من کردی نمی‌دانم اما جسارتاً یکی دو تغییر کوچک در ترجمه‌ی شعر دادم که به گمانم فارسی شعر را زیباتر و ترجمانش را احیاناً صادقتر میکند. شمایی که اصل زبانش را می‌فهمید، اگر اشتباه کردم بر من ببخشایید.