من و گنجیشکام: زیاد

حالم خوب نیست. اصلا خوب نیست. تازه‌ هم نیست.

نه اینکه خوشبخت نباشم. هستم. من حتی شاید از معدود آدمهای خوشبخت روی زمین باشم لیک این ربطی به اون نداره.

پ.ن. چقد خوبه. اینجا چقدر راحتم. جاهای دیگه هیچوقت دلم نمیومد به همین راحتی بگم چقدر بدم. نه اینکه اعترافش برام سخت بود. دلم نمیومد حال بدتونو بدتر کنم. منصفانه نیس یا شاید خودخواهیه همین که اینجا هم . . . ولی خسته‌م. غمگینم و دلتنگم.