جائی که باید باشم نیستم
پیش کسی که باید باشم نیستم
کلاً آدم نابجائیم
پر از فلس‌های چندش‌آور گناهِ تنها گذاشتنم
من . . .
دلم نمی‌خواست اینجوری باشم.
دلم نمی‌خواست اصن باشم حالا اینجوریشو که دیگه . . .
دلم؟ چه دروغ بزرگی
کدوم دلم؟ همون که زیر خاکه؟ یا همون که نمی‌دونم کی کدوم قبرستونی جاش گذاشتم؟
کاش هرگز وجود نمی‌داشتم
و کاش وقتی کاشو میکاشتن درمیومد