ای بابا ای بابا. من آدم اذیت کننده‌ای‌ام. خب؟ همه‌م اذعان دارن به این مهم. فقط این وسط سوالی که ذهنمو مشغول میکنه اینه که چرا دوسم دارن/ین؟ دوسم نداشته باشین دیگه. چرا یه آدم عاقل باید یه آدم مزخرف مث منو دوس بداره؟ حالا سببی یا نسبی فرق نداره. برید زندگیتونو بکنید دیگه. یه جوری برخورد میکنید انگار من جزو لاینفک زندگیاتونم همتونم از دم شاکی از دستم که چرا ال چرا بل؟ بائا من یه آدمِ ... اصن آدمم نه یه موجود خیلی خسته‌ی مغرورِ همیشه عصبانیِ تا حد اعصاب خردکن ساکتِ بی عکس‌العمل بی‌نهایت رکم. توو همه بقیه‌ی اخلاقا و خصوصیات و داشته‌های خوبمم. چه مرضی دارید منو دوس میدارید آخه؟ برید بی من به زندگی گوگولی مگولی خودتون برسید دیگه.