عرضم خدمتتون که من واقعا کمترین و تنها چیزی که به ذهنم میرسید و از دستم برمیومد این بود که تا وقتی شماهایی که دوسِتون دارم واکسن نزدید و امکانش براتون فراهم نیست، منم نزنم و به عحیبترین بهانههای ممکن موفقم شدم ولی متأسفانه الان مجبورم چون اگه نزنم به زودی دیگه اجازه کار نخواهم داشت.
شرمنده.
پ.ن. اگه زنده موندم که باز در خدمتتونم، اگهم نه که مواظب خودتون باشین و همدیگه رو دوس داشته باشین. این روزام میگذره...