عرضم خدمتتون که نذری و خیرات و این قبیل چیزا رو توو غربت درست کردن خیلی غمگینه.
خودتون اندکی مداقّه بفرمائید میفمید چرا . حالا همه مث من خودشونو سفیر فرهنگی کشورشون نمیدونن که برن دونه دونه زنگ همساده‌ها رو بزنن بهشون توضیح بدن جریان از چه قراره که . تازه منم گوع اضافه می‌خورم ولی خب با این حال غربته دیگه . اسمش روشه . قربت نیس که .