فدای چشای خیس و قرمزش بشم که نمی‌تونم حتی با صدام آرومش کنم
بار اول نیس که رفیقای نزدیکم عزیزاشونو از دست میدن و من نیستم که در آغوش بگیرمشون منتها نکته اینجاست که مع الاسف تحمل این نبودن‌ها و دور بودن‌ها نه تنها عادت نمیشه بلکه هر دفه سختتر از دفه ی قبلم میشه.