اغلب آدما زور میزنن که منطقی فکر و عمل کنن به امید اینکه تصمیمات درستتری بگیرن، اشتباهات کمتری بکنن و در نتیجه زندگی بهتری داشته باشن. واقعیت امر اما اینه که درستترین تصمیم و بهترین انتخابو همیشه و فقط با دل میشه گرفت. دل آینده نگر و برنامه ریز نیست. سودجو و منفعت طلب نیس. حسابگر هم نیست. اما هرگز اشتباه نمیکنه. انتخابش همیشه اون چیزیه که در لحظه بیشترین لذت و بهترین حس رو به آدم میده. بدون در نظر گرفتن لحظه ی بعد. بدون در نظر گرفتن اما و اگرها و شاید و بایدها و بعدها و بندها و... به همین خاطر برای اینکه فقط با فرمون دلت زندگی رو بری به شهامت خیلی زیادی احتیاج داری.
اونجور زندگی کردن ینی هر لحظه خطر کردن. و کسی که دائم خطر میکنه همیشه نمیبره و کسی که میدونه ممکنه ببازه یا خطر نمیکنه یا بلده با باختن چطور کنار بیاد.